به گزارش افکارنیوز،
همانا حسین‌بن علی (علیه‌السلام) برای اعتلای اسلام ناب جدش رسول خدا (ص) پا به قتلگاه خویش گذاشت پس برماست که با گریه بر حسین بن‌علی(علیه‌السلام) اندکی از داغ دل پیامبر(ص) و خودمان بزداییم و دلمان را در این ورطه جلا دهیم.
امام رضا(علیه‌السلام) در توصیف سیره‌ی امام کاظم (علیه‌السلام) و در رئای عزای سالار شهیدان فرمودند: همانا روز حسین (علیه‌السلام) (عاشورا) مژه‌های ما را از شدت گریستن مجروح اشک‌هایمان جاری و عزیز ما را در سرزمین بلا گرفتار کرد و ما را تا روز واپسین میراث‌دار گرفتاری و بلا نمود پس به مانند حسین (علیه‌السلام) گریه کنندگان باید گریه کنند زیرا که گریه بر او گناهان کبیره را از بین ببرد.
امام رضا(علیه‌السلام) در ادامه فرمودند: هنگام محرم پدرم دیگر نمی‌خندید و پیوسته محزون بود تا پس از سپری شدن ده روز، و هنگام روز دهم روز مصیبت با حزن و گریه می‌فرمود: این همان روز کشته شدن حسین (علیه‌السلام) در آن است.
منابع حدیث:
شیخ صدوق الامالی، الحطبی السابع و العثرون، بحارالانوار ج ۴۴، ص ۲۸۳، باب ۳۴، ثواب البکار علی مصیبته.
وسایل الشیعه، ج ۱۴، ص ۵۰۴، باب ۶۶.
