يكشنبه, ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۵:۰۹ ب.ظ
خـــدا کنــد که کسی حالتش چـو ما نشــود
ز دام خــــال سیــاهش کسی رهـــا نشــود
خـــــدا کنــد که نیفتــد کسی ز چشــم نگار
به نـزد یــار، چـو ما پست و بی بهـــا نشــود
جــــواب نالــــه مــــا را نمی دهــد “دلبـــــر”
خــدا کنــد که کسی تحبــس الــدُعا نشــود
شنیـده ام که از این حرف، یـار خستـه شده
خــــدا کنــد که به اخـــراج مــا رضــا نشــود
مــریض عشقــــم و من را طبیب لازم نیست
خــــدا کنــد که مـــریضی مـــن دوا نشــــود
-
۳
۰
- ۹۲/۰۲/۲۹